โชคลาภกับการเริ่มต้นที่ดี

               สวัสดีเพื่อนชาวบล๊อกเกอร์ทุกคนค่ะ การได้ละเลงตัวอักษรผ่านการคิดเป็นสิ่งที่เราทำมานาน มีไดอารี่ส่วนตัวตั้งแต่ป.4 แต่นั่นแหละ เราเขียนไว้อ่านคนเดียว และครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกของเราที่ทุกคนบนโลกออนไลน์[คนที่สนใจ]จะได้สัมผัสและลิ้มรสตัวอักษรที่ผ่านการคิดมาจากเรา ขอขอบคุณอาจารย์นก ดิญะพร วิสะมิตนันท์ [Nok's Nest] ที่ทำให้วิลดาฮ์ได้รู้จัก Blogger อาจารย์ผู้เป็นแรงบรรดาลใจของลูกศิษย์หลายๆคน และขอบคุณสำหรับการมาด้วยกันของพวกเราชาวเอกอิ้ง ซึ่งก็มีเพื่อนเราหลายคนเขียน Blogger ด้วย ฟีล์ม เย็น มด บิว แก้ว และคนอื่นๆ ......เหมือนกับสายโซ่ที่คล้องต่อกันไปเรื่อยๆ ก็ Blogger จะมีชีวิตชีวา ดี๊ด๊า กระปรี้กระเปร่า ก็ตรงที่มีคนมาช่วยอ่าน ช่วยเห็นและแสดงความคิดเห็น ก็ทำให้มีความสุขไปตามๆกัน ฮิ้ววววว

                เรายังเป็นมือใหม่หัดเล่น ผิดพลาดประการใด ก็อภัยๆให้กันน้าาา 

     

                วันนี้วันเกิดเรา 29 เมษายน 2556 ..ก็เป็นเหมือนกับวันปกติธรรมดาๆในบรรดาวันปิดเทอมใหญ่ของมหาวิทยาลัย ก็แค่อายุเราขึ้นเลขสอง เท่านั้นเอ๊งงง [ห๊ะ! อะไรน่ะ โอ้ววว ไม่จริงงงงง!] เราใช้เลขหนึ่งนำหน้ามาก็นานเลยรู้สึกไม่ค่อยชินกับการเพิ่มตัวเลขสักเท่าไหร่ คิคิ ...วันนี้จะมีอะไรพิเศษๆบ้างน้า ติ๊กต๊อกๆ

                 

                 ตื่นเช้ามา [10 โมง เลขกำลังสวย] ก็ขอให้หม้าอวยพรให้เรา รับพรจากหม่าม้า โย่ว ช่างเขินเสียนี่กระไร เราก็มีน้ำตาเล็ดลอดออกมานิดหน่อย และสำหรับป๊าก็ด้วย ..ช่างเป็นการเริ่มต้นที่ดีของเรามากๆ เรามีความสุข ..หลังจากนั้นเราก็ไปร่วมงาน ซึ่งเป็นวันสุดท้ายที่เค้าได้จัดทำขึ้น นั่นก็คือ พิธีเคารพศพ ของคนจีน ซึ่งก็เป็นธรรมเนียมที่คณะเจ้าภาพจะต้องเลี้ยงอาหารโต๊ะจีนให้กับแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน  ...หลายคนมองว่า เฮ้ยย วันเกิดตัวเอง แต่ไปงานศพเนี่ยน่ะ ..แต่สำหรับเรา นั่นคือ การได้พร ได้ความยินดี เมตตา และความเป็นมิตรกลับมา เจ้าภาพเค้ามีความสุขที่เราได้มาร่วมงานเค้า ..เวลาประมาณ 11.00 น. การบุกของเราก็มาถึง [เราไม่ใช่คนเห็นแก่กินน่ะ แต่นี่ คือ 

 ล า ภ  ของเรา คิคิ]

                  หลังจากนั้น ก็ไปร่วมอีกงาน ซึ่งเป็นคนไทย แทบจะอดกลั้นน้ำตาไว้ไหว ช่วงตอนที่เพลงบรรเลง .... ช่วงระยะเวลานี้ งานมีเยอะ เราไปมาติดต่อกัน 4 วัน ..อนุโมทนา สาธุ...

                         

                   แล้วก็ เฮง เฮง เฮง อีก...สร้อยคอเราข้อต่อหลุด ก็เลยไปร้าน โชคดีที่ป้ายี เค้าให้เราเปลี่ยนอันใหม่เลย และลวดลายก็สวย เราชอบมาก ..ทั้งๆที่ราคาทองก็ขึ้นแล้ว แต่แกให้ ใจดีมาก

                          

                   ข้อคิดที่ได้ในวันนี้...... คนเราที่ทุกวันนี้ขวนขวายเพื่อให้ได้อะไรต่างๆมานั้น ก็เพื่อความสุข ความพอใจ .....และความสุขของเรา ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมาจากสิ่่งของหรือวัตถุที่มีค่า มีราคามากมายมหาศาล... สำหรับเรา ในวันเกิดปีนี้ ปีที่เลขเปลี่ยนเป็น 2  [วัยเลขเปลี่ยน 20 ปี ฮ่าๆ] ....เราได้รับพรจากผู้มีพระคุณ ป๊าและม๊าของเรา เราก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว แล้วหลังจากนั้น สิ่งดีๆก็เกิดขึ้นตามมา  จึงเป็นการเริ่มต้นชีวิตที่ดีของเรา ..เราจะทำบุญวันเกิดอีกที : )

                  ปล. ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรจากเพื่อนๆทุกคนน่ะค่ะ ทั้งข้อความในมือถือ เฟสบุ๊ค โทรศัพท์หากัน และบล๊อกเกอร์นี้ค่าา ขอบคุณมากๆ 

ภาคต่ออีกสักนิดหนึ่งค่าา คริๆ .......

....ข อ ง ข วั ญ....

จากเพื่อนสุดเลิฟยัยปัท Pat Pattycute
คุ๊กกี้นม S&P การ์ดอวยพร และที่ตัดเล็บจากเกาหลี
และเราก็ไปกินร้านส้มตำขาประจำ ส.ขอนแก่น

จากครูเอิงที่รัก ..ผ้าคลุมไหล่ พวงกุญแจจากประเทศกัมพูชา

สมุดไดอารี่จากพี่ทราย บินตรงมาจากประเทศอังกฤษ

.....ข อ บ คุ ณ ค่ า....